سئوالات متداول

هدف اولیه استفاده از باتری استارت زدن، تثبیت انرژی و تهیه نیروی کافی برای جرقه زدن، روشنایی و دیگر مصرف کننده هایی است که به مقدار انرژی بیشتر از ظرفیت سیستم شارژ نیازمندند . برای مثال در موقعی که موتور کار نمی کند باتری اتومبیل توان الکتریکی سیستم را در موقعی که سیستم شارژ فعال نیست فراهم می کند.

عمر یک باتری به ریزش مواد فعال صفحات آن در اثر انقباض و انبساط این صفحات که در طول فرآیند شارژ و دشارژ اتفاق می افتد بستگی دارد. دشارژ عمیق، گرما و لرزش مراحل تخریب آن را تسریع می کنند و عاقبت رسوب تشکیل می شود که سبب اتصال کوتاه خواهد شد. علت اصلی دیگری که باعث تخریب باتری ها می شود سولفاته شدن آنهاست.  هنگامی که باتری ها به صورت دشارژ انبار شوند یا برای بیشتر از ۶ ماه انبار شوند سولفات سرب صفحات را سخت و چگال می کند و توانایی شارژ شدن باتری کاهش می یابد و یا به طور کلی از بین می رود و مواد فعال صفحات، دیگر قابلیت تحمل جریان دشارژ را ندارند و باتری از کار خواهد افتاد. دشارژ عمیق باتریها معمولاً در زمان های نامناسب اتفاق می افتد، برای مثال بعد از روشن کردن خودرو (Jump start)  توسط اتصال باتری به باتری احتمال وقوع آن بیشتر است.

بهترین راه جهت افزایش طول عمر باتری مراقبت مستمر از باتری و موتور می باشد.  در آب و هوای سرد برای افزایش عمر باتری، باتری را کاملاً شارژ و موتور را گرم نگاه دارید.  در آب و هوای گرم و در طول تابستان، باید سطح الکترولیت را مرتباً بررسی کرد و آب باتری را به سطح لازم رساند.  این مطلب ناشی از دمای زیاد داخل موتور است . امروزه استفاده از محافظ گرما در باتری ها رایج تر شده و تولید کنندگان خودرو توسط آن، باتری را از دمای بالای داخل موتور محافظت می کنند.  آب کاهش یافته باتری را اضافه کنید.  هرگز اسید یا آب آلوده اضافه نکنید و بیش از اندازه آن را از آب مقطر پر نکنید.

 

روغن از زمان شروع بکار موتور در معرض اکسیده شدن و تجزیه حرارتی قرار گرفته و روغن پایه آن آلوده شده و از کیفیت آن کاسته می شود وهمچنین مواد افزودنی استاندارد آن نظیر مواد افزودنی پاک کننده نیز، مصرف می شوند . در این حالت خاصیت روانکاری ، پاک کننده و جذب ذرات معلق و ناخالصی ها ، کاهش می یابد .

آیا سیاه شدن روغن موتور نشاندهنده زمان مناسب تعویض روغن است ؟

این تصور که سیاه شدن روغن نشانه خراب شدن وعدم کیفیت آن می باشد ، صحیح نمی باشد . اگر در دستگاه یا موتور خودرو روغن پس از مدتی تغییر رنگ ندهند و اصطلاحا” سیاه نشود ، می باید در اسرع وقت آن را تعویض نمود زیرا ، سیاه شدن شدن روغن به علت خاصیت پاک کنندگی دوده ناشی از احتراق و جذب ذرات معلق و ناخالصی روغن موتور می باشد . در غیر این صورت ، ذرات ناخالصی و دوده بر روی قطعات متحرک موتور رسوب کرده و ‌باعث جلوگیری از انتقال حرارت ، ساییدگی زودرس قطعات ، روغن سوزی و کاهش راندمان و توان موتور می شود .

عوامل موثر در مدت زمان کارکرد و تعویض روغن موتور چیست؟


  • شرایط کاری موتور مانند: رانندگی با سرعت بالا، رانندگی با بار بیش از حد استاندارد در جاده هایی با شیب زیاد ، در جا کارکردن زیاد موتور در ترافیک های سنگین ، رانندگی با سرعت بالا در هوای سرد قبل از گرم شدن روغن موتور، خاموش و روشن نمودن موتور به دفعات زیاد در هوای سرد و رانندگی در جاده های خاکی و گرد و غبار به مدت طولانی
    کیفیت احتراق موتور ( تنظیم به موقع موتور و رفع ایرادات برقی و سوخت رسانی )
  • کیفیت روغن موتور و سوخت مصرفی
  • کیفیت فیلتر های هوا و روغن و تعویض به موقع آنها

سربی که برای بهسوزی به بنزین اضافه می شد، پس از ورود به روغن موتور باعث اکسیده شدن سریعتر روغن و افت کیفیت روغن می گردید که خوشبختانه در حال حاضر حذف شده است . بنزین با اکتان پایین به دلیل ایجاد احتراق ناقص و اضافه نمودن دوده به روغن می شود که این موضوع نیز با کاهش خاصیت روانکاری روغن می شود . استفاده از بنزین های سوپر متناسب با تکنولوژی موتور ، این مشکل را تا حدودی بر طرف می کند .

با پیشرفت تکنولوژی ساخت موتورها ، شرایط کارکرد موتور از لحاظ افزایش دور ، نسبت تراکم بالا ، دمای احتراق بیشتر ، فشار زیادتر به یاتاقانهای ثابت و متحرک بیشتر شده است . لذا در این راستا سازندگان روغن موتور را براین داشته است تا روغن هایی متناسب با تکنولوژی موتورها یا زمان تعویض بیشتر تولید نمایند . امروزه با توجه به استاندارد های زیست محیطی، تبخیر و کاهش سطح روغن موتور محدود شده است و سرریز روغن به منظور تامین کسری روغن موتور کاهش یافته است .

از آنجا که در بازار انواع روغن ها با درجات و کیفیتهای مختلف موجود می باشد ، پیشنهاد می شود با رجوع به دستور العمل کارخانه سازنده خودرو ، نسبت به استفاده از روغن توصیه شده و تعویض به موقع آن با توجه به نکات بیان شده ، اقدام نمایید .

چراغ های روی آمپر خودرو از نظر رنگ نور به چند گروه تقسیم می شوند و هرگروه معنی خاص خود را دارد. رنگ قرمز یعنی خودرو دچار مشکل جدی شده و احتیاط یا توقف الزامی است، رنگ زرد یا نارنجی یعنی هر چه زودتر به تعمیرگاه یا نمایندگی مجاز مراجعه کنید و رنگ سبز و آبی به راننده آگاهی می دهد که سیستم در حال کار کردن است. در این بین خودروهایی که از تجهیزات مدرن و پیشترفته تری برخوردارند ممکن است با علائم بیشتری به راننده آگاهی دهند.
به طور عمومی در صفحه نمایش جلوی داشبورد، چراغ هایی همچون چراغ اخطار بستن کمربند ایمنی، اخطار غیرفعال بودن کیسه هوای سرنشین، کیسه های هوا، نشانگر مه شکن جلو، ترمز ضد قفل، عیب یاب موتور، فعال بودن نور بالا، نشانگر درجه حرارت روغن موتور، چراغ اخطار خطر مرکزی، چراغ اخطار کمبود سوخت، میزان سوخت و… نصب شده که روشن بودن هرکدام نشانه ای از خطر پیش روی راننده است

سیستم ترمز ضد قفل یا ABS یکی از مهمترین معیارهای استاندارد خودرو در جهان محسوب می شود و عدم وجود این تکنولوژی به نوعی با آمار تصادف و عواقب ناشی از آن در ارتباط است. مهمترین ویژگی این سیستم فرمان پذیری ماشین است یعنی در خودروهایی که فاقد این سیستم هستند در هنگام ترمزهای شدید چرخ ها قفل شده و خودرو به یک سمت منحرف می شود و در نتیجه کنترل فرمان برای راننده سخت و در اغلب موارد غیر ممکن می گردد. به عبارت دیگر در چنین شرایطی اگر راننده فرمان را به سمتی بچرخاند هیچ تاثیری در کنترل خودرو نداشته و خودرو به سمت دلخواه می رود. اما در خودروهایی که مجهز به سیستم ترمز ABS هستند در هنگام ترمز چرخ ها قفل  نمی شوند و فرمان به طور کامل در اختیار راننده است. در نتیجه راننده می تواند در زمانی که فاصله خودرو خود با خودروی جلویی کافی نیست در حین ترمز از فرمان پذیری  خودرو استفاده کرده و تغییر مسیر دهد. ویژگی مهم دیگر این سیستم، نقش حیاتی آن در جلوگیری از انحراف یا چرخش خودرو در زمان ترمز شدید در جاده های لغزنده است. در چنین شرایطی به دلیل اینکه چرخ ها در هنگام ترمز خودرو قفل نمی شوند خودرو در حالت تعادل باقی می ماند اما خودرو های فاقد ABS در زمینهای لغزنده پس از ترمز شدید به یک سمت منحرف شده و یا خودرو شروع به چرخش می کند.

 مکانیزم عملکرد سیستم ترمز  ABS به گونه ای است که در ابتدا حسگرهای سرعت با تشخیص سرعتِ چرخها اطلاعات لازم را به شکل سیگنال به واحد کنترل الکترونیکی (ECU) ترمز  ABSارسال می کنند. واحد کنترل الکترونیکی نیز بر مبنای تغییرات سرعت چرخ ها با انجام یک سری محاسبات وضعیت چرخها را بدست آورده و بر اساس آن به عملگرهای سیستم فرمان می دهد که فشار بهینه و لازم را به هر کدام از ترمزهای روی چرخ ها اعمال کنند. متعاقب آن، واحدهای فشار هیدرولیک ترمز بر اساس فرمانی که از ECU می گیرند فشار هیدرولیک را کاهش یا افزایش داده و یا ثابت نگه می دارند و نهایتاً برای جلوگیری از قفل شدن چرخ ها نرخ لغزش مطلوب در زمان ترمز گیری که ۱۰ تا ۳۰ درصد می باشد ایجاد شده و فرمان پذیری خودرو تا حد زیادی حفظ می شود.

scroll up